fot. Grzegorz Mart i Anna Okrasko
Korespondencja Anny
Okrasko z Natalią Martini (Koło Naukowe Studentów
Socjologii UJ
Instytut Socjologii UJ)
11.12.2012
Szanowna Pani,
nazywam się Anna
Okrasko. Kilka tygodni temu napisałam do Pani
maila zapraszając na spotkanie dotyczące projektu
"Platforma". Jest to projekt adaptacji dachu Bunkra Sztuki. Chciałabym Panią (jako
socjolożkę) poprosić o głos doradczy oraz zaopiniowanie mojego
projektu konsultacji społecznych (dotyczących ww. projektu), które
chciałabym przeprowadzić z mieszkańcami miasta (projekt przesyłam
w załącznikach).
Otóż w trakcie
rozwoju prac nad "Platformą" doszło do rozdźwięku ideologicznego pomiędzy
mną a instytucją oraz mną a architektami. Ja uważam, ze należy zrobić
warsztaty, które pozwolą mieszkańcom miasta zaplanować "Platformę"
(to znaczy zdecydować jakiego rodzaju wydarzenia będą się tam odbywać i jak ma
wyglądać infrastruktura tego miejsca). Architekci uważają, że ich
rola polega na wzięciu na siebie autorstawa całej konstrucji oraz zaprojektowaniu
infrastruktury na "Platformę" - i w związku z tym są przeciwko
oddawaniu prawa do projektowania tego miejsca przez mieszkańców Krakowa. Instytucja uważa,
ze powinna edukować mieszkańców oraz kontrolować jakość wydarzeń na
"Platformie". Bunkier Sztuki twierdzi również, że ma związane
ręce przez urzędników i prawo - i że nie może oddać planowania tej
przestrzeni w ręce mieszkańców, ponieważ zostanie pociągnięty
do odpowiedzialności karnej.
Ja uważam, ze w
projekcie "Platforma" chodzi głownie o prawo do miasta.
Moim zdaniem proces konsultacji społecznych ma sens o tyle o ile zagwarantuje się
ich uczestnikom realny wpływ na kształt "Platformy". Jeżeli założymy,
że projekt "Platformy" jest projektem stworzenia nowej przestrzeni
publicznej w centrum miasta (Bunkier Sztuki jest instutucją miejską,
jej budynek należy do miasta), to w związku z tym porządnie przeprowadzone konsultacje
powinny zakładać
wyłonienie reprezentacyjnej grupy mieszkańców Krakowa
i przeprowadzenie z nimi warsztatów, które miałyby na
celu zaprojektowanie tej przestrzeni. Należałoby prawdopodobnie
przeprowadzić wcześniej również badania pośród tych mieszkańców,
którzy nie zdecydują się na warsztaty. Uważam, również, że nie
ma sensu zaczynać konsultacji społecznych z pozycji arbitra
elegancji, którego misją jest edukowanie społeczeństwa, które ma zły gust.
Cały projekt
jest o tyle ciekawy, że może stać się punktem wyjścia do
rozmów o centrum Krakowa. Czy należy ono do mieszkańców miasta, czy
np. do turystów, urzędników, architektów? Co więcej w zakres
moich obecnych zainteresowań wchodzi pytanie, kto przychodzi do
instytucji kultury? Ilu mieszkancow Krakowa wie o istnieniu Bunkra
Sztuki? Według posiadanych przeze mnie informacji do Bunkra Sztuki przychodzi
50 000 widzów rocznie. Wydaje się, ze to bardzo niewiele, jak na milionowe
miasto. Zastanwaiam się ilu mieszkańców kojarzy budynek Bunkra Sztuki
tylko z kawiarnią?
Oczywiście nie
chcę odpowiadać na wszystkie pytania sama - myślę, że należałoby do tego
projektu zatrudnić socjologów, prawników, urzędników miejskich,
aktywistów itp. Czy mogłaby mi Pani powiedzieć, jak długo trwałoby prowadzenie
tak szeroko zakrojonych badań? Chciałabym się rownież dowiedzieć, czy
zrobienie konsultacji społecznych według mojego projektu jest możliwe? Jeżeli
tak, jak długi byłby to proces? Jak kosztowny? Czy, poza warsztatem, istnieją
inne, wymierne metody przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami Krakowa
dotyczących "Platformy"?
Myślę, że
niezależnie od tego, czy mój projekt konsultacji zostanie zrealizowany, czy nie
- to zbieranie opinii ekspertów na jego temat jest bardzo ciekawe - ponieważ
prowokuje debatę na temat sytuacji Bunkra Sztuki, Krakowa, przestrzeni
publicznej itp.
Byłabym
ogromnie wdzięczna, gdyby zgodziła się Pani zostać w tej chwili
ekspertką w sprawę konsultacji społecznych dotyczących projektu
"Platforma". Będzie on również opiniowany przez prawniczkę Bunkra
Sztuki. Czy zgodziłaby się Pani na wystawienie tej opinii z punktu
widzenia socjolożki? Ponieważ zależy mi na tym, aby proces rozwoju projektu
był transparenty, chciałabym móc tę opinie opublikować w Internecie -
na stronie "Platformy". Czy zgodzi się Pani na publikację
własnej opinii oraz naszej wymiany maili na forum publicznym?
Z góry dziękuję
za odpowiedź.
Z poważaniem,
Anna Okrasko
Więcej informacji
na temat projektu znajduje się na stronie www.platformaforum.blogspot.com
Załącznik do maila pt. tekst do analizy
PLATFORMA TO PROJEKT ADAPTACJI DACHU BUNKRA
SZTUKI W KRAKOWIE. ZAKŁADA ON POWOŁANIE DO ŻYCIA REALNIE ISTNIEJĄCEGO MIEJSCA,
KTÓREGO KSZTAŁT FIZYCZNY ORAZ SPOSÓB FUNKCJONOWANIA ZOSTANĄ USTALONE w 2013
ROKU NA DRODZE KONSULTACJI Z MIESZKAŃCAMI KRAKOWA ORAZ PUBLICZNEJ DEBATY NA
TEMAT PROJEKTU.
Autorzy projektu adaptacji
architektonicznej dachu Galerii Bunkier Sztuki, dyrektor instytucji oraz Anna
Okrasko nie będą mogli zignorować sugestii i propozycji mieszkańców Krakowa
powstałych w wyniku całego procesu konsultacji i debaty publicznej.
Konsultacje z mieszkańcami Krakowa
rozpoczną się badaniami socjologicznymi przeprowadzonymi na terenie całego
miasta oraz w kawiarni znajdującej się w Bunkrze Sztuki. Centrum miasta jest
przestrzenią niewystarczającą do wykonania naszego badania, ponieważ jest to
głównie przestrzeń turystyczna oraz przestrzeń, w której znajdują się biura
firm i instytucji.
Badanie ma za zadanie sprawdzić, z
czym mieszkańcy Krakowa kojarzą budynek Bunkra Sztuki oraz czy w ogóle wiedzą o
jego istnieniu.
Chodzi w nim również o wyłonienie
grup docelowych, które mogą zostać zaproszone do współtworzenia Platformy. Badania
będą konstruowane i prowadzone przez socjologów.
Pod koniec stycznia znany będzie
budżet projektu Platforma na 2013
rok. Zostanie on podany do informacji publicznej. Wydatki, które projekt
wygeneruje w 2013 roku również zostaną podane do informacji publicznej.
W ramach konsultacji Anna Okrasko
przeprowadzi warsztaty z grupą mieszkańców miasta. Będą się one odbywały w
dniach wolnych od pracy.
Warsztaty zostaną ogłoszone w prasie, na stronie Bunkra Sztuki, na
stronie projektu Platforma, na
Facebooku, a także wysłane w newsletterze instytucji z kilkutygodniowym
wyprzedzeniem. Osoby, które uważają, że dotarcie na / uczestniczenie w
warsztatach jest dla nich barierą (np. fizyczną lub ekonomiczną) będą miały
czas na to, aby skontaktować się z artystką lub instytucją przed rozpoczęciem
warsztatów. Artystka i instytucja zobowiązują się (w ramach możliwości
budżetowych projektu) wziąć pod uwagę indywidualne potrzeby każdego z
uczestników i zapewnić im możliwość uczestniczenia w warsztatach. W przypadku,
gdy warsztaty będą trwały cały dzień, uczestnikom zostanie zaproponowany
posiłek.
W trakcie pierwszego spotkania,
podczas indywidualnych rozmów z Anną Okrasko, uczestnicy warsztatów będą mogli
opowiadać o swoich pomysłach oraz pragnieniach związanych z Platformą. Spotkanie będzie trwało cały
dzień lub zostanie rozłożone na kilka dni – w zależności od ilości chętnych.
Na spotkaniu będzie również obecny
kurator projektu Krzysztof Siatka oraz osoba wyłoniona na drodze porozumienia
pomiędzy artystką a instytucją, która będzie prowadzić warsztaty wspólnie z
Anną Okrasko. Osoba ta ma za zadanie informowanie zainteresowanych o kształcie
projektu, udostępnianiu dokumentacji fotograficznej i filmowej dachu oraz
planów tego miejsca, kiedy Anna Okrasko będzie prowadzić indywidualne rozmowy z
poszczególnymi uczestnikami warsztatów. Osoba ta ma również pomóc w technicznej
organizacji spotkania i jego dokumentowaniu.
Artystka w trakcie indywidualnych
rozmów będzie pomagała w wizualizowaniu pomysłów uczestników. W przypadku braku
możliwości stworzenia wizualizacji (w postaci rysunku, planu lub niewielkiego
modelu), artystka poprzestanie na rozmowie z uczestnikiem/uczestniczką
warsztatu. Rozmowa zostanie włączona do dokumentacji projektu w postaci tekstu
lub pliku audio. Uczestnicy pierwszego spotkania mają prawo do zachowania
anonimowości.
Na warsztaty zostaną przygotowane
plany dachu Bunkra Sztuki, dokumentacja fotograficzna tego miejsca oraz
projektor potrzebny do wyświetlania materiałów wizualnych. Uczestnicy będą
mieli zapewniony dostęp do Internetu oraz materiały potrzebne do tworzenia
przez uczestników wizualizacji pomysłów: materiały plastyczne, aparat
fotograficzny, kamerę, dyktafon.
Podczas drugiego spotkania
uczestnicy warsztatów będą analizować wizualizację własnych idei w postaci
planu i makiety, zamówionych do tego celu przez artystkę oraz Bunkier Sztuki.
Na podstawie tej wizualizacji uczestnicy warsztatów, artystka oraz
współprowadzący warsztaty zaczną dyskutować o dalszych losach projektu. Mają za
zadanie zdecydować, czy mogą zacząć pracować nad realizacją wspólnego projektu
na dach Bunkra, czy ich pomysły/pragnienia się wzajemnie wykluczają. W wyniku
tej dyskusji może się odbyć głosowanie nad propozycjami. Na drodze głosowania
może zostać wyłonionych kilka koncepcji, nad którymi uczestnicy warsztatów będą
wspólnie kontynuować pracę, konsultując je z rozmaitymi doradzcami. Uczestnicy
zdecydują, nad którym z wybranych projektów dalej pracować, wedle własnych
preferencji na kolejnych warsztatach.
Doradcy to osoby, które pomagają
uczestnikom warsztatów w zakresie dostarczania informacji na temat
bezpieczeństwa, budżetu, sytuacji prawnej oraz możliwości realizacji projektu
wykształconego na warsztatach.
W roli doradców mogą występować
architekci, artyści, projektanci przestrzeni publicznych, prawnicy, urzędnicy
miejscy, filozofowie, socjolodzy, historycy architektury, aktywiści miejscy,
specjaliści od budżetu partycypacyjnego, specjaliści od pisania statutów,
dyrektor oraz pracownicy Bunkra Sztuki. Lista ta może zostać poszerzona przez
uczestników warsztatów. Głosy eksperckie mogą być różnorodne – jako głos
ekspercki można również traktować książkę, dzieło sztuki lub film.
Doradcy mają za zadanie pomagać
uczestnikom warsztatów w wizualizacji i realizacji ich projektu. Artystka oraz Bunkier Sztuki zobowiązują się dołożyć
wszelkich starań, aby zapewnić uczestnikom warsztatów kontakt z doradzcami.
Uczestnicy warsztatów mogą zaproponować konieczność zatrudnienia wykonawców do
realizacji części z ich pomysłów, np. w sytuacji, w której projekt
wypracowywany na warsztatach będzie zbyt skomplikowany do wykonania przez grupę
(jeżeli okaże się, że trzeba zaprojektować i wykonać na Platformę serię mebli i żaden z uczestników warsztatów nie będzie
chciał samodzielnie podjąć się tego zadania). Decyzja o realizacji takiego
projektu będzie zależała od stopnia zaawansowania pomysłu, możliwości
budżetowych Platformy oraz ogólnie
rozumianego bezpieczeństwa (nie jest możliwa sytuacja stworzenia realnego
miejsca lub rzeczy, stanowiącego zagrożenie dla osób trzecich).
Przemoc w trakcie warsztatów może
zaistnieć w sferze symbolicznej: na etapie pracy nad modelem/planami projektu
(np. w formie niszczenia modelu).
Negocjacje w formie makiety,
wizualizacji i planów potrwają do czasu, kiedy uczestnicy warsztatów nie
wypracują na drodze demokratycznych wyborów propozycji, która będzie mogła
zostać zrealizowana na dachu Bunkra Sztuki.
Warsztaty będą dokumentowane.
Dokumentacja będzie rozwijała się w trakcie kolejnych spotkań. Pojawią się w
niej zarówno propozycje uczestników warsztatów, wszelkie zmiany w proponowanych
projektach, głosy doradcze i inspiracje. Dokumentacja zostanie udostępniona
uczestnikom warsztatów w postaci ekspozycji na ścianie, w miejscu, w którym
odbywać się będą spotkania.
Anna Okrasko, autorzy koncepcji architektonicznej, dyrektor Bunkra
Sztuki, kurator projektu oraz osoba współorganizująca warsztaty także mogą
powoływać doradców. Nie mogą jednak podejmować ostatecznych decyzji w sprawie
projektu, nad którym pracują uczestnicy warsztatów.
Bunkier Sztuki będzie się dzielić z
uczestnikami warsztatów infrastrukturą oraz zapleczem technicznym instytucji.
Część budżetu Platformy zostanie
przeznaczona na budżet partycypacyjny dający uczestnikom warsztatów możliwość
decydowania o wydatkach na projekt.
Eksperci oraz
osoby prowadzące i organizujące warsztaty dostaną wynagrodzenie za swoją pracę.
Gratyfikacją
uczestników warsztatów będzie zrealizowanie ich projektu na dachu Bunkra Sztuki
(lub jego części) oraz głos w pracach nad statutem Platformy. Statut będzie miał za zadanie określić
sposób funkcjonowania i zarządzania Platformą
po 2013 roku. Prace nad jego
kształtem rozpoczną się w 2013 roku.
Dyrektor Bunkra Sztuki, przed datą rozpoczęcia
warsztatów, wyrazi zgodę w formie pisemnej dla tak skonstruowanego projektu.
12.12.2012
Pani Anno,
Dziękuję za
propozycję. Zanim zdeklaruję swój udział, chciałabym poznać ramy
czasowe projektu - na kiedy potrzebny jest Pani plan badań (można przygotować
kilka wersji w zależności od celu i budżetu) i konsultacji (tu też możliwych
jest kilka opcji)?
I jeszcze jedno pytanie - czy moja opinia dotyczyć ma samej
zasadności przeprowadzania konsultacji, czy konkretnego sposobu
(opisanego przez Panią)?
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Martini
Koło Naukowe
Studentów Socjologii UJ
Instytut Socjologii UJ
ul. Grodzka
52, 31-044 Kraków
tel.: 510 683
503
e-mail:
natalia.martini@uj.edu.pl [2]
12.12.2012
Szanowna Pani,
bardzo dziękuje za odpowiedź!
W tej chwili
interesuje mnie, czy mogłybyśmy zacząć od opinii jak najbardziej otwartej (zawierającej zasadność konsultacji
oraz najbardziej wskazany sposób ich przeprowadzania - ze wskazaniem ram
czasowych i najadekwatniejszych sposobów). Interesuje mnie rownież opinia
w sprawie konkretnego projektu.
Jeżeli będziemy mieli to jako punkt wyjścia - to może wtedy będziemy
mogły ustalić to
w jaki sposób ten program należałoby dostosować do wymogów sytuacji (czas trwania, budżet itp. Konsultacje mają w teorii trwać przez 2013 rok. Budżet
będziemy znali na pewno w połowie stycznia 2013).
Proszę rownież o to, aby napisała Pani (o ile to możliwe, jak najszybciej) ile powinno wynosić Pani honorarium. Zwrócę się z
tym do kuratora projektu.
Pozdrawiam
serdecznie,
Anna Okrasko
12.12.2012
Pani Anno,
W związku z tym, że mam jeszcze kilka pytań co do projektu i mojej roli
w projekcie, chciałabym zaproponować spotkanie, na którym
omówiłybyśmy wszystko na spokojnie. Czy znalazłaby Pani w sobotę chwilę na
kawę?
Pozdrawiam,
Natalia Martini
13.12.2012
Szanowna Pani,
dziękuję za odpowiedź. Niestety ja nie mieszkam w
Krakowie. Mogę Pani zaproponować tylko wymianę maili.
Czy na razie mogłaby Pani zaistnieć w tym projekcie
jako niezależna opiniodawczyni i doradczyni? Chodzi mi o
to, żeby opinia oraz ocena, tego jak powinniśmy
robić badania wyszła od osoby w miare bezstronnej -
nie związanej ze mną, czy z Bunkrem Sztuki.
W przyszłym roku (co nie jest pewne, bo zależy od
tego, czy dostaniemy pieniądze na projekt) będziemy pewnie
szukali bardziej stałej współpracy z socjologiem/socjolożką.
Z poważaniem,
Anna Okrasko
Dobry wieczór,
Rozumiem. Poniżej znajdzie Pani
moją opinię na temat badań (proszę dać znać, czy miała Pani na myśli coś
takiego; jeśli potrzebuje Pani szczegółowego projektu badań, mogę takowy
sporządzić). Na początku przyszłego tygodnia prześlę Pani sugestie dotyczące
konsultacji.
OPINIA NA TEMAT BADAŃ:
Realizacja badania sondażowego
nie jest najlepszym pomysłem. Po pierwsze, jest ono niezwykle kosztowne (kwota
rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych); po drugie, w kontekście pytań, na które
poszukuje Pani odpowiedzi, sondaż dostarczy wiedzy „umiarkowanie użytecznej”.
Moim zdaniem, na potrzeby
projektu „Platforma” lepiej przeprowadzić badanie jakościowe, wykorzystujące
technikę zogniskowanego wywiadu grupowego (źródłem danych są moderowane dyskusje,
przebiegające zgodnie z przygotowanym wcześniej scenariuszem, w których udział
bierze każdorazowo ok. 6 osób).
Co można osiągnąć za pomocą
takiego badania? Można nasycić kategorię pojęciową „przestrzeń publiczna”
znaczeniem, jakie przypisują jej mieszkańcy Krakowa; ustalić, czym powinna
charakteryzować się przestrzeń publiczna, aby mogła zostać przez nich uznana za
dobrą/przyjazną; zidentyfikować przykłady takich przestrzeni obecne w ich
doświadczeniu; zbadać wizerunek Bunkra Sztuki; dowiedzieć się, jak postrzegają
rolę tej instytucji, jakie mają wobec niej oczekiwania; i wreszcie: wygenerować
pomysły na zagospodarowanie dachu (ewentualnie: poznać opinie na temat już
istniejących koncepcji); dowiedzieć się, na jakie potrzeby powinna odpowiadać
ta przestrzeń i jakie pełnić funkcje. Do udziału w badaniu można zaprosić
przedstawicieli różnych kategorii użytkowników przestrzeni miejskiej: np.
młodzież, seniorów, osoby niepełnosprawne, osoby posiadające małe dzieci, by
przyjrzeć się Platformie z różnych perspektyw. Wyników tego badania nie będzie
można uogólnić na całą populację mieszkańców Krakowa (nie będą one
reprezentatywne w sensie statystycznym). Dostarczy jednak pogłębionej wiedzy na
wymienione wyżej zagadnienia; wiedzy użytecznej w kontekście projektu
„Platforma”.
Czas potrzebny na realizację
tak pomyślanego badania to ok. 7 tygodni (zakładam, że nie zleci go Pani
profesjonalnej firmie badawczej).
Budżet powinien uwzględniać:
koszt wynajmu pomieszczenia, w którym odbywać się będą dyskusje (profesjonalna
„fokusownia” lub pomieszczenie wyposażone w stół, krzesła, komputer, rzutnik,
ekran); koszt materiałów wykorzystywanych w trakcie dyskusji (druki, makiety,
materiały biurowe); koszt poczęstunku dla uczestników; wynagrodzenie (lub
upominki) dla uczestników; wynagrodzenie dla członków zespołu badawczego.
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Martini
17.12.2012
Szanowna Pani,
bardzo dziekuje za pierwsza
opinie. Informacje, ktore od Pani uzyskuje są
bardzo pomocne i ciekawe. Czekam na dalsze wskazówki.
Pozdrawiam serdecznie,
Anna Okrasko
17.12.2012
Pani Aniu,
Przesyłam kilka uwag
dotyczących konsultacji:
Biorąc pod uwagę cele
konsultacji społecznych dotyczących Platformy, zasadne wydaje się wykorzystanie
techniki planowania partycypacyjnego (http://www.partycypacjaobywatelska.pl/technika/28). Przygotowany przez Panią projekt uwzględnia większość działań
składających się na planowanie partycypacyjne.
Do „standardowego” schematu
realizacji tego procesu wprowadza Pani dwie zasadnicze modyfikacje: zakłada
Pani, że wstępne wizje zagospodarowania dachu Bunkra Sztuki zostaną opracowane
indywidualnie przez każdego uczestnika warsztatów oraz że uczestnicy warsztatów
nie poprzestaną na przygotowaniu wizualizacji swoich pomysłów, lecz nadadzą im
kształt projektów koncepcyjnych, a może nawet budowlanych (z rysunkami
architektonicznymi, opisami technicznymi itd.).
Jest to podejście nietypowe –
zwykle wstępne koncepcje wypracowywane są w grupach (ze względu na pozytywne
efekty procesów grupowych, możliwość uwzględniania i godzenia różnych interesów
już na etapie generowania pomysłów oraz ze względów logistycznych – projektów
indywidualnych, które trzeba będzie przygotować, a następnie przedyskutować i
poddać głosowaniu może być po prostu zbyt wiele), a ostateczne wersje projektów
przygotowywane przez architektów (zbyt skomplikowane zadanie, jakim dla wielu
mieszkańców może okazać się przygotowanie takiego projektu, może zniechęcać do
udziału w warsztatach).
Może Pani rozważyć uzupełnienie
swojego projektu o kilka elementów:
•akcja informacyjna, dzięki
której mieszkańcy będą mieli szansę zapoznać się z głównymi założeniami
projektu „Platforma”, zainteresować się nim i wyrobić sobie na jego temat
opinię; akcja informacyjna została już rozpoczęta (spotkanie otwarte w Bunkrze
Sztuki; blog), jednak przed samymi konsultacjami powinna zostać
zintensyfikowana (poprzez np. otwarcie punktu informacyjnego w Bunkrze Sztuki,
dystrybucję ulotek, komunikację z mediami)
•ustalenie warunków brzegowych
konsultacji, aby mieszkańcy nie dyskutowali nad koncepcjami niemożliwymi do
zrealizowania z przyczyn obiektywnych
•debata ogólna i dyskusja w
internecie, jako etapy konsultacji poprzedzające warsztaty; w połączeniu z
badaniami pozwolą na poznanie opinii i potrzeb większej liczby mieszkańców
Krakowa; podsumowanie debaty i dyskusji – swoisty raport na temat opinii i
potrzeb mieszkańców Krakowa – może posłużyć jako punkt wyjścia pracy warsztatowej
•dzień otwarty, podczas którego
wstępne koncepcje wypracowane podczas warsztatów będą konsultowane z
pozostałymi mieszkańcami Krakowa; uczestnicy dnia otwartego (niezależnie od
uczestników warsztatów) mogliby zagłosować nad najlepszym, ich zdaniem, projektem
zagospodarowania dachu (wystarczy wyposażyć każdego w karteczkę i poprosić o
przyklejenie jej w pobliżu wybranej makiety).
Dodatkową kwestią, którą należy przemyśleć jest dyskusja nad statutem i
budżetem – czy projekty tych dokumentów mają zostać opracowane przez te same
osoby, które przygotowują plan zagospodarowania, czy też należałoby powołać w
tym celu osobne grupy robocze.
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Martini
Natalia Martini
17.12.2012
Szanowna Pani,
bardzo dziękuje za odpowiedź i za wszystkie wskazówki.
Bardzo mi Pani pomogła!
Mam jedną uwagę. Pisze Pani, ze mój projekt
"zakłada, że wstępne wizje zagospodarowania dachu Bunkra Sztuki
zostaną opracowane indywidualnie przez każdego uczestnika warsztatów
oraz że uczestnicy warsztatów nie poprzestaną na
przygotowaniu wizualizacji swoich pomysłów, lecz nadadzą im kształt
projektów koncepcyjnych, a może nawet budowlanych (z
rysunkami architektonicznymi, opisami technicznymi itd.)"
Mój projekt nie zakłada, ze uczestnicy warsztatów
beda sami robili wizualizacje, projekty koncepcyjne, czy
budowlane. Mój projekt zakłada zebranie pomyslow (danie
uczestnikom warsztatów możliwości określenia tego
"co chcą") a potem zlecenie wykonania makiety (która będzie
zawierać wszystkie pomysły) komus innemu. To mogę
być ja, to mogą być architekci, to mogą być
rzeźbiarze - generalnie ludzie, którzy sa w
stanie zwizualizowac czyjś pomysł w wersji 3d lub na prostym rysunku.
Przykład takiego projektu to:
http://www.osterholtuitentuis.nl/model-citizens/workshop-results
Wydaje mi się, że w tych warsztatach chodzi o
stworzenie możliwości, żeby uczestnicy warsztatów powiedzieli
czego chcą, a potem o to, żeby te
propozycje negocjować. Żeby uczyć się od ekspertów i
od innych uczestników warsztatów. Jeżeli uczestnicy będą mieli
szansę powiedzieć czego chcą na samym początku, wtedy
"eksperci" (tacy jak urzędnicy, instytucja, architekci,
artystka) będą mieli się szanse nauczyć rownież czegoś od uczestników
warsztatów - dowiedzieć, czego oni potrzebują,
czego chcą od "Platformy".
Czy nie uważa Pani, ze
tak skonstuowany warsztat moglby dać mieszkańcom poczucie,
ze mają wpływ na to miejsce, poprzez otwarta
i poglebiona dyskusje z urzędnikami, architektami, instytucją,
artystka itp?
pozdrawiam serdecznie,
Anna Okrasko
18.12.2012
Pani Anno,
W takim razie źle Panią zrozumiałam.
Jakaś forma wizualizacji powinna oczywiście być efektem pracy samych
uczestników (w ten sposób łatwiej będzie im określić czego chcą od przestrzeni)
- np. podział dachu na obszary funkcjonalne za pomocą różnych kolorów,
rozmieszczenie elementów małej architektury za pomocą karteczek itp. Na tym
materiale powinni dalej pracować eksperci - przełożyć wizje uczestników na
język architektury.
Jedynie faktyczne uwzględnienie
postulatów w ostatecznym projekcie zagospodarowania dachu da uczestnikom
konsultacji społecznych poczucie wpływu na kształt przestrzeni. Same warsztaty
są pewną formułą, która umożliwia eksplikację oczekiwań społecznych wobec
przedmiotu konsultacji. Kluczową kwestią pozostaje to, co z owymi oczekiwaniami
uczynią decydenci na etapie realizacji projektu. Bolączką prowadzonych w Polsce
konsultacji społecznych jest ich fasadowość. Oby w tym przypadku udało się tego
uniknąć.
Cieszę się, że mogłam
Pani pomóc.
Pozostaję do Pani dyspozycji w
razie jakichkolwiek dodatkowych pytań lub wątpliwości.
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Martini
PS. Pytała Pani o wysokość
honorarium. Proponuję 300 zł netto.
18.12.2012
Szanowna Pani,
Dziekuję za odpowiedź i
opinię. Myślę, że nam to bardzo pomoże w projekcie. Przesłałam Pani propozycje
honorarium Annie Lebensztejn. Odezwę się, jak tylko otrzymam od niej odpowiedź.
Czy zgodzi sie Pani, aby
opublikować Pani opinię na stronie internetowej?
Pozdrawiam serdecznie,
Anna Okrasko
18.12.2012
Tak, zgadzam się na publikację opinii
na stronie.
Pozdrawiam,
Natalia Martini
Pozdrawiam,
Natalia Martini