o platformie

 fot. Grzegorz Mart i Anna Okrasko

Platforma – projekt artystycznej adaptacji dachu Bunkra Sztuki 

autorzy: Anna Okrasko – artystka wizualna oraz Dagmara Latała i Jacek Paździor – architekci.

Dach jest miejscem niedostępnym dla gości galerii. Niekomfortowe wyjście powoduje, że nawet większość pracowników instytucji nigdy tam nie była. Po trudach związanych ze wspinaczką, śmiałkowie odkrywają niebywały potencjał odizolowanej przestrzeni. Usytułowana w ścisłym centrum starego miasta w Krakowie, ukazuje rzadko spotykaną perspektywę na zabytkowe okoliczne budowle (kamienice na Pl. Szczepańskim, kościół Mariacki, kopułę kościoła św. Anny, dziedzińce okolicznych kamienic). Jednocześnie jest miejscem odosobnionym, niewidocznym z poziomu ulicy, wymarzonym do medytacji i odpoczynku paradoksalnie na łonie przyrody, bo w koronach drzew rosnących na pobliskich Plantach.

Artyści podjęli próbę przystosowania tego miejsca do potrzeb mieszkańców miasta. Chcą stworzyć warunki, umożliwiające nie tyle komfortowe wyjście na dach, ale również pozwalające ludziom robić to, na co mieliby tam ochotę, bez konieczności opłacenia biletu wstępu. W swoim projekcie nie chcą z góry określać funkcji powstającej Platformy. Diagnozę chcą poprzedzić konsultacjami. Dąży do stworzenia przestrzeni możliwie otwartej, wykreowanej co prawda przez artystów i instytucję sztuki ale programowo od nich w przyszłości mało zależnej, gdzie obok wydarzeń artystycznych mogą się odbywać działania pomyślane przez zewnętrznych inicjatorów.

Przyszła realizacja projektu chce nawiązywać do najlepszych standardów pracy artysty i architekta z lokalną społecznością. Wgłębiając się w jej potrzeby, autorzy chcą zaproponować również otwartą dyskusję na temat potrzeb i ograniczeń generowanych przez miejsca publiczne.

Projekt Platformy i następnie inicjatywa jej budowy ściśle ingeruje w architekturę Bunkra Sztuki – budowlę zaprojektowaną przez Krystynę Różyską-Tołłoczko i otwartą dla zwiedzających w 1965 roku. Obiekt będąc znakomitym i jedynym przykładem powojennej architektury modernistycznej w centrum Krakowa, jest dowodem jak dotąd najodważniejszej próby włączenia współczesnej architektury w zabytkową strukturę urbanistyczną miasta. 

Krzysztof Siatka – kurator projektu